Երկրի ամենաերիտասարդ քաղաքի անցյալը, ներկան ու անհայտ ապագան
[ Ссылка ] թ-ի Ղարաբաղյան պատերազմի ադրբեջանցի մասնակիցները ժամանակ առ ժամանակ բողոքի ակցիաներ են անցկացնում Բաքվում՝ բողոքելով իշխանության անտարբերությունից։ Օրինակ՝ նրանցից մի քանիսը հավաքվել են Բաքվի գլխավոր դատախազության շենքի մոտ՝ պահանջելով պատժել ոստիկաններին, որոնք, նրանց պնդմամբ, ծեծել են իրենց։
Մյուս ակցիայի ընթացքում մի քանի տասնյակ մարդիկ պնդում էին, որ չեն կարողանում վետերանի կարգավիճակ ստանալ, հետևաբար՝ իրենց հասանելիք նպաստները։ Նրանք ցույց էին անում աշխատանքի և սոցիալական պաշտպանության նախարարության շենքի մոտ։
Ռավան Աբասովի միայնակ ակցիան կայացել է նույն նախարարության դիմաց։ Նրան այդտեղ են բերել հաշմանդամության կարգի ստացման հետ կապված խնդիրները։
Սակավաթիվ անկախ լրատվամիջոցները բազմիցս փորձում են ուշադրություն սևեռել 2020 թ-ի ղարաբաղյան մարտերի մասնակիցների խնդիրների վրա․ նրանք չեն կարողանում նպաստ ստանալ, աշխատանքի տեղավորման խնդիրներ ունեն, սրան գումարվում է պաշտոնյաների անտաշությունը։
Պաշտոնական և իշխամամետ լրատվամիջոցներն այդպիսի ակցիաներն ու բողոքները, որպես կանոն, չեն հրապարակում։ Եթե հրապարակում էլ են, ապա այն մասին, որ տվյալ վետերանին արդեն օգնել են (կամ թե ինչու չեն կարող օգնել)։
Այսպիսով՝ այս թեման մերթընդմերթ ի հայտ է գալիս, սակայն՝ հենց առանձին պատմությունների տեսքով։ Այս միտումը, որպես այդպիսին, հաճախ չի վերլուծվում հանրային տիրույթում։
