680
1. Արթնացա մի օր Քո իսկ պարգևած արևի շողից
Ու հանդիպեցի ինձ մահի տանող ահեղ փորձության,
Բայց բարի սիրտդ, հոգատար ձեռքդ խղճաց ինձ վերից
Եվ փայփայելով ու մեղմ շոյելով` տարավ փրկության:
Այդքանից հետո էլ ո՞ւր գնամ ես, Հա՛յր իմ գթառատ,
Եվ արցունքներով ինչպե՞ս չլվամ վերքը ոտքերիդ,
Աղաչում եմ Քեզ, ինձ մի՛ թույլատրիր կյանք շքեղ, առատ,
Եթե մարմինս նորից կդառնա տաճար կուռքերի:
2. Այդ օրից ի վեր մի փափագ ունեմ, Փրկի՛չ, սիրելի՛ս,
Հասնեմ Գողգոթա, ծնկաչոք փարվեմ ոտքերիդ գամված
Հայացքս ուղղեմ տառապած դեմքիդ, Հիսո՛ւս, սիրելի՛ս,
Ու Քո մեջ տեսնեմ նվաստիս անձը՝ մեղքից ազատված:
3. Եվ ահա կրկին Քո առջև գալով` թույլ ու անկարող,
Կուզեմ ամեն օր իմ աղաչանքը Քեզ հայտնի լինի:
Հավատք ու սեր եմ խնդրում Քեզանից, Ամենակարո՛ղ,
Որ չմոռանամ արյանդ գործը, Հիսո՛ւս պաշտելի: (2)
