İnsanın doymayan bir benliğinin olması onu bazı yanlışlara itebilir ve şükürsüz bir insan ortaya çıkar. Dinimizde açgözlülükten bahsedilirken doymayan nefis tabiri kullanılmıştır. Doymayan bir nefse sahip olan insanlar hep daha fazlasını isterler ve bunu bulabilmenin yollarını ararlar. Daha fazla para kazanmak, daha fazla yemek yemek, daha fazla eşya satın almak gibi amaçları vardır ve bu hiç doğru bir şey değildir. İnsan elindekinin kıymetini bilmezse gereksiz şeyler yapar, gereksiz para harcar. Bir şey haddinden fazla istenmemelidir.

İnsan elindekilere şükretmelidir. Elindekilerle yetinmeyi bilen bir insan gereğinden fazla para da harcamaz, kendini hırpalayacak kadar da çalışmaz. Açgözlülüğün sonu iyi olmaz. Aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz.
Zamanın birinde fakir mi fakir oduncunun birsi dağa oduna gider bir yük odun eder akşama köyüne gelir ertesi günde kasabaya satmaya gidermiş. Sattığı odundan elde ettiği parayla zorunlu ihtiyaçlarını alırmış.

Oduncu bir gün yine ormanda odun keserken çalılar arasında bir yılana rastlamış. Elinde bulunan baltayı kaldırıp yılanın başına vurmak üzereyken bir anda göz göze gelmişler. Yaradana olan aşkı nedeniyle, yılana vurmaya kıyamamış. Yılan bu durum karşısında duygulanmış ve dile gelmiş.

Buradan sonrasını hikayemizde dinleyelim...

İbretlik hikayeler ve daha fazlası için KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN : [ Ссылка ]

Seslendirme: Emrah İriç
Metin Düzenleme: Kader Tamgacı
Prodüksiyon: Sesyolog

Youtube Seslendirme Hizmetleri İçin: 0553 777 47 25 numaralı Whatsapp hattına yazabilirsiniz.

ibretlik hikayeler
ibretlik dini hikayeler

свернуть