Po niemal trzydziestu latach, jakie mijają od inscenizacji Adama Hanuszkiewicza z 1996 roku, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego powraca na scenę olsztyńskiego Teatru im. Stefana Jaracza. Spektakl reżyseruje jeden z najciekawszych twórców młodego pokolenia Sławomir Narloch. Jego „Alicji kraina czarów”, zrealizowana w ubiegłym sezonie w Teatrze Narodowym w Warszawie, zyskała zgodny poklask publiczności i krytyki i została uznana za wielkie wydarzenie.

Olsztyńskie „Wesele” będzie – jak zapowiada reżyser – pełnym rozmachu, spektakularnym widowiskiem i pokazem siły zespołu aktorskiego Teatru Jaracza. Sławomir Narloch nie szuka w arcydziele Wyspiańskiego na siłę politycznych treści, woli opowiadać o miłości i młodości, wykorzystując olbrzymie temperamenty wykonawców. Nie bez przyczyny spektakl rozpocznie się od kwestii Zosi „Chciałabym kochać, ale tak bardzo, bardzo mocno”. To motywacja towarzysząca wszystkim postaciom, dlatego olsztyńskim „Weselem” będzie rządził żywioł miłości, uruchamiając burze uczuć i nieokiełznane namiętności. Wszystko to w przedstawieniu zamaszystym, pełnym muzyki, śpiewu i tańca. Sławomir Narloch zwraca uwagę, iż weselni goście przybyli do bronowickiej chaty, by celebrować miłość i – choć było blisko – nie rzucili się na siebie z kosami, ale dotrwali do rana. Zapowiada „Wesele” wierne Wyspiańskiemu, zatem rezygnuje z jakichkolwiek dopisków i zmian wobec oryginału, ale zrozumiałe dla współczesnego widza. Zaprasza na spektakl tętniący młodością, pulsujący dzisiejszymi emocjami.

Premiera już jutro - 17 listopada.

свернуть