#brego #ვერხვები #music

ვერხვები

ყოველთვის, როცა დაბერავს ქარი
და ნისლს მთებისას გაიფენს აფრად,
ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.

ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავს
ძველი ღვინის სმით, უღონოდ, მძაფრად,
სადღაც დაკარგულ ვარდს და გვირილებს
მოგონებებში ვიჭერ თანაბრად.

ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ…
სად, როდის, რისთვის? არ ვიცი, არა!
იყვნენ ოდესღად და მიეძინათ…
ღელავს ფოთლების მწყობრი კამარა.

მას შემდეგ ბედი და იალქანი
ქარის სიმძიმით გადაიხარა,
შენ კი სადა ხარ ამდენი ხანი?
რისთვის ან ვისთან? არ ვიცი, არა!

ეს იყო წინათ, დიდი ხნის წინათ,
ეს იყო ვერხვის ფოთლების კვნესა,
დრომ ყვავილებით დააგვირგვინა,
მე პაჟი ვიყავ, ის კი – პრინცესა.

1915

ლექსი – გალაკტიონ ტაბიძე
მუსიკა – იაკობ ბობოხიძე


Aspen Trees

When from the mounts the cold wind blows,
When mist is spreading like a sail,
An army of white aspen leaves
May rustle as a fairy tale.

This ancient tale, makes thrilled and drunk,
And I am drunk with oldest wines,
In recollections then I gasp
The roses, daisies that were mine.

It was a long, long time ago,
Where, when and why? I know not now!
They lived but then they passed away,
The leaping leaves sweep up and down.

Since then the fortune and the sail
Have bent beneath the heavy winds,
I long for you, I miss your face,
I never guess what all this means.

It was the moan of aspen trees,
Time fled so fast and much has changed
Time crowned us two with flowery wreaths,
She was a princess, I - a page.

1915

Poem by Glaktion Tabidze
Translated by Innes merabishvili
Music by Iakob Bobokhidze

свернуть