Ներկայացնում ենք լրագրող, այժմ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հարցազրույցը Վանո Սիրադեղյանի հետ, որն արվել է 2006 թ․ մարտի 25-ին։
-Պարոն Սիրադեղյան, որտե՞ղ եք դուք այժմ մշտապես բնակվում, եւ ինչքանո՞վ են իրականությանը համապատասխանում այն տեղեկությունները, որ այս ընթացքում միշտ գտնվել եք Հայաստանում:
-Ասում ես՝ այս ողջ ընթացքում Հայաստանո՞ւմ եմ եղել: Ասել կուզի` սարերում: Ի դեպ, կոթիգյուղացի ղաչաղներ Վանիչկեն ու Համբոն, որ Սարատիկյան էին ու մեր ազգից, իրոք տարիներ են անցկացրել Իջեւանի եւ Նոյեմբերյանի սարերում` 20-30-ական թվականներին: Համբոյին չեկիստները շուտ են խփել, իսկ Վանիչկեն տասը տարուց ավելի մնացել է անորսալի` այն բանի շնորհիվ, որ ձմեռները անց է կացրել Միջին Ասիայում: Դա այն ժամանակները: Իսկ հիմա, երբ շնորհիվ հեռուստացույցի ամեն շուն ինձ դեմքով ու ձայնով ճանաչում է, դա հնարավո՞ր բան էր:
-Իսկ ինչո՞վ եք զբաղված եղել այս ընթացքում: Ոմանք մտածում են, որ վեպ եք գրում, ոմանք կարծում են, որ օտար լեզուներ եք սովորում, ոմանք` հուշեր եք գրում:
-Գրեթե ոչ մի բանով զբաղված չեմ եղել: Վեպ չեմ գրել, հուշեր գրել չեմ ուզում, թեկուզ այն պատճառով, որ իմ հիշողությունը դիպվածային է, եթե կարելի է այդպես ասել` խրոնոլոգիականությունից զուրկ: Կարելի էր, անշուշտ, դիմանկարներով գրել, բայց անցած երկու տասնամյակին սիրելու բան քիչ է եղել, իսկ առարկան չսիրելով՝ ես չեմ կարող գրել: Սիրելիների մասին գրելն էլ անհնար է, որովհետեւ մանրամասն հիշելը ցավ է պատճառում: Ցավագին գրել չի կարելի:
#nikolvano #vanosiradexyan #namak
