این شعر سروده شاعر معاصر ایرانی "فریدون مشیری" است. تاریخ دقیق سرودن این شعر مشخص نیست اما با توجه به توصیفات شاعر مربوط به زمانی بعد از انقلاب اسلامی است. مشیری در شعرش ظلمی که به زنان ایران در تاریخ این سرزمین شده است را به زیبایی توصیف می‌کند و این هشدار را می‌دهد که صبر زنان روزی به پایان می‌رسد. شاعر بعد از اظهار نومیدی از مردان و بی تفاوتی آنان در مقابل استبداد، نويد می‌دهد که کاوە‌ی آيندە‌ی ايران که درفش کاويانی را خواهد افراشت، از میان زنان اين کشور است
#مهسا_امینی

свернуть