İmam Müslim rivayet ediyor:
اَلنُّجُومُأَمَنَةٌلِلسَّمَاءِ،فَإِذَاذَهَبَتِالنُّجُومُأَتَىالسَّمَاءَمَاتُوعَدُ وَأَنَاأَمَنَةٌِلأَصْحَابِيفَإِذَاذَهَبْتُأَتَىأَصْحَابِيمَايُوعَدُونَ،وَأَصْحَابِيأَمَنَةٌِلأُمَّتِي،فَإِذَاذَهَبَأَصْحَابِيأَتَىأُمَّتِيمَايُوعَدُونَ
"Yıldızlar, sema için emniyet sebebidir; (yani, semanın emniyetini, nizam ve intizamını sağlayan, yıldızların kendi aralarındaki nizam ve intizamlarıdır) Yıldızların nizam ve intizamı bozulduğu zaman, semanın düzeni bozulur ve sema için vârid olan tehdit zuhur eder Ben de, ashabım için bir emniyet ve güven kaynağıyım (Hayatta kaldığım sürece, ashabım arasında nizam, intizam ve güven devam edecektir) Ben gittiğim zaman, ashabım için vârid olan tehdit, onların başlarına gelecektir Ashabım da, umum ümmetim için bir emniyet ve güven kaynağıdır Ashabım gidince de, ümmetimin başına çok şey gelecek ve çeşitli gaileler açılacaktır"
Kıyametin vukûu, yıldızların tesbih taneleri gibi etrafa saçılmalarıyla meydana gelecektir Aynı şekilde, Efendimiz, ashabı için; ashabı da ümmeti için, tesbihin imamesi gibidirler Allah Resûlü, ashabının nizam ve intizamı adına kendini; içinde ebrâr, evliyâ, asfiyâ ve mukarrabînin bulunduğu ümmeti için de ashabını nazara vermektedir
