Zang: Jaap van Saarloos
Piano: Sjoerd Brouwer
Datum: 2 juni 2013
Plaats: Witte Kerk, Hauwert
Video: Gerard Bergkamp

DE BEGRAFENIS VAN MANKE NELIS

De hele Willemstraat, die sting in rep en roer:
Eenieder trok z'n zondagse pakkie aan.
We moesten Manke Nelis, die 'm was gepiept
Met z'n allen netjes begraven gaan.
Familieleeje en een ieder die 'm had gekend:
De Loterijclub en 't Viscollezie was present.

Ome Gerrit, die liep zwaaiend met z'n vrouw,
Met een rooie das, maar ook verder in de rouw.
En al de kraaien, zoals gewoonlijk van geen neutje vies,
Sloegen bij schele Dries gauw 'n paar taaie achter hun kies.
En de buurvrouwen jammerden: "Sapperloot,
Die arme Manke Nelis, zo in ene dood."
's Avonds is 'ie, volgens Daan,
Gezond en wel naar bed gegaan
En vanmorgen zo ineens dood opgestaan.

Z'n vrouw werd door de hele buurt gecondoleerd
En die riep: "Zo heit 'n mens nou altijd wat!
Aan een kant is 't goed, dat 'ie 'm is gecrepeerd,
Want zo'n lollig leven heb ik nog nooit gehad.
Hij heit nog nooit een cent verdiend, want altijd was 'ie los.
Nou krijg ik tenminste honderd gulden uit de dooiebos."

Toen de stoet voorkwam, toen hees men zo heel droog
Die arme Manke uit 't raam al op van vierhoog
En eenieder riep: "Opzij, hij is gemeen genoeg, subiet
Boven op je test te springen, als 'ie er de kans toe ziet!"
Toen het lijk beneden kwam, werd 'ie heel net
Met blommetjes in 't eerste rijtuig neergezet.
Daarop stapte iedereen
In de rijtuigen meteen
En toen ging de stoet naar de begraafplaats heen.

Maar in de Spaarndammerstraat werd eerst gestopt, o zo,
Bij een kroegie, op voorstel van Rooie Bart.
Ze haalden Nelis netjes uit het rijtuig
Zetten hem toen zolang maar onder 't biljart
Toen een partijtje stoten, en de hele rouwstoet, ziet,
Zocht in de Ouwe Catz vergetelijkheid voor hun verdriet.

Toen 't soepie dronken werd riepen ze luid:
"Jongens, nou eerst Nelis wegbrengen, vooruit!"
En eenieder in de bakkies, aangedaan,
En ze zongen: "Dooie Nelis, die zal nooit verloren gaan!"
Maar bij de begraafplaats, daar gilde Rooie Bart:
"Die arme manke staat nog onder 't biljart!
Nee jongens, ik ben d'r erg voor,
We motte die goser halen, hoor!
Zonder Nelis gaat de voorstelling niet door."

Ze haalden Nelis netjes uit de kroeg vandaan
En ze reeje in een gestrekte draf,
Zingende en zwaaiend, net of het een bruiloft was
Die arme Manke Nelis naar zijn graf.
Onder een dronkemansgespiets en Ouwe Catsgehuil.
Viel ome Gerrit, met een plons, bij Nelis in de kuil.

Ome Hein zei: "Laten we hier niet langer blijven staan.
Zand erover maar en alles is gedaan."
Toen ome Gerrit 't hoorde, schreeuwde die in doodsangst uit:
"Nog geen zand erover, Hein, laat mijn d'r eerst es effe uit!"
Hij kroop die kuil uit en stompte d'r een paar opzij.
Nou, toen werd het dra zo'n fijne knokpartij.
's Avonds kwamen ze aangedaan,
Wijl ze op geen benen meer konden staan,
Van de begrafenis terug in de Jordaan...

свернуть