Köyümüz Orta Asya’dan Armutlu’ya.
BUZLUK;
BUZLUK - GÜNEY KIŞLA,
Ortaasya, Azerbaycan, Kuzey Irak, , kona göçe Urfa-Diyarbakır arası, Karacadağ’da yarı göçebe yaşarken, İç anadolu’daki yaylalardan haberleri olur, Kızılırmak yayı içinde, Adana, Mersin, Karaman,Niğde güzergahından Buzluk dağının eteklerindeki Güney Kışla’ya yerleşirler. Burada çoğalırlar.
Zaman içerisinde çoğalınca bir bölümü Yağmurlu Büyük Obaya, Kalanların bir bölümü de karahıdır’a yerleşirler.
Güney Kışla tenhalaşıp örenler de çoğalınca dedemiz Göde Halil, buralarda kalamayız diye yeni bir göç dalgasına karar verirler. Bir kısmını Kızılırmak yanındaki Sıdıklı’ları sürerek yerleşselerde yazın sıcak ve sinek yüzünden geri dönerler.
Bahara doğru karlar erimeye başlayınca Göde Halil önderliğindeki dört aile, Göde Halil Uşağı,Merdenler,Kafalar,Deli Hasanlar olarak Güney Kışladan çıkıp, Armutlu’ya doğru hareket edice, Göde Halillerden Molla Omar, Merdenler’den dört kardeş daha Karahıdır’a yerleşirler.
Kalan dört aile, Koyun sürüleri, öküz kağnıları, atları arabaları eşekleri ve köpekleriyle, Kurtbeli aşıtı, Nalgediği, Kötüboyun derken Keçel’in çat’ta çadırlarını kura söke Armutlu’ya ulaşmışlar.
Köye ilk yerleşen Kızılmahmutlar (Bektaşuşağı)dır. Önceleri yazlık sonraları kışlak olarak yerleşmişler. Bu dört aileyi istemeselerde engel de olamamışlar.
Köy; Gödeler, Merdenler, Kafalar, Delihasanlar ve Kızılmahmutlar’ın toplamıyle oluşmuş.
“Aralık suyu” adı verilen köyün çeşmesinin altındaki verimli bağ, bahçe, harımlar daha önce yerleşen bu Kızılmahmutlar’da kalmış.
Gödeler, Kalkanlı ve Öteyüz’e, merdenler (Kıreller) Kafalar sarı in tarafına, DeliHasanlar Sayobasına doğru genişlemeye devam etmişler..
Köyün Armutlu adını alması, dağ-taş armut ağaçlarıyle çevrili oluşundan derler. Ayrıca, ahlat, pelit meşelikler de gözün gördüğü yerlere hakimmiş.
Not. Emmizadem Mehmet Kaplan’ın kitabından yararlandım. ................................................................................................................................................................. Buzluk Dağı Kalıntı Ormanı, Kırşehir il merkezinin
kuş uçuşu 29 km kuzeyinde, Ankara’nın 121 km
güneydoğusundadır. Kalıntı ormanın bulunduğu
alan hafif eğimli araziler, bozkırlar ve ovalar
arasında yükselen küçük bir kütledir. Bu kütle
doğu-batı ekseninde 4,5 km, kuzey-güney
ekseninde 2,5 km’lik bir alanda, 1300 metrelerden
başlayarak 1700 metrelere kadar ulaşmaktadır.
Buzluk Dağı, Kırıkkale-Kırşehir karayolundan
çıplak gözle görülebilmektedir. Kuzeyinde
Tatarilyas ve Alişar, doğusunda Hamurlubeşler ve
Yeşiloba, güneyinde Karahıdır, batısında Köşker Yaylası köyleri bulunmaktadır. Tüylü meşe
kalıntı ormanı, çevredeki ovalara hakim bu kütlenin güney tarafında, daha çok güney,
güneybatı ve güneydoğuya bakan yamaçlarında kalmıştır. Ormanlık alanda kuzey-güney
akışlı üç dere ve bu derelere bağlanan çok sayıda küçük kuru dere ve sırtlar bulunmaktadır.
Tüylü meşeler 1300 m yükseltiden başlayarak 1580 m’ye kadar çıkmaktadır (zirve 1700 m).
Arazi dalgalı bir yapıda değişkenlik göstermekle beraber ortalama eğimin %30 civarında
olduğu gözlenmiştir.
Buzluk Dağı Tüylü Meşe Kalıntı Ormanı’nın 20 km kuzeyinde Akçakent Meşe Ormanları
başlamaktadır. Aradaki alan tamamen tarım ve yerleşim alanları ile bozkırlarla kaplıdır. 15-
20 km batısında ve kuzeybatısında (özellikle Hamit köyü çevresi) tarlalar arasında kalmış
küçük meşe ve yer yer alıç-ahlat toplulukları, 35 km batısında ise Ömerkahya Kalıntı Ormanı
bulunmaktadır. Doğusunda ve güneyinde onlarca kilometre boyunca, birkaç ağaçlandırma
çalışması dışında orman ağacına ve orman ekosistemine rastlamak mümkün değildir.
