"باید خون گریست به حال جامعه اسلامی که حتی احتمال رهبر شدن کسی مثل بنده در آن مطرح بشود". آیت الله علی خامنه‌ای با این جمله، سخنرانی خود را در جلسه‌ای از مجلس خبرگان آغاز می‌کند که او را پس از درگذشت آیت‌الله خمینی به رهبری موقت جمهوری اسلامی ایران برگزید.
در تصاویری از این جلسه غیرعلنی که پیشتر منتشر نشده بود، آقای خامنه‌ای می‌گوید که انتصاب او به رهبری "اشکال فنی و اشکال اساسی" دارد و رهبری او، "رهبری صوری خواهد بود، نه رهبری واقعی". او می‌گوید: "من نه از لحاظ قانون اساسی، نه از لحاظ شرعی برای بسیاری از آقایان حرفم حجیت حرف رهبر را ندارد." آقای خامنه‌ای اشاره می‌کند که در همین جلسه مجلس خبرگان چند نفر از اعضاء در صحبت‌های خود "تصریح کرده‌اند" که او صاحب‌نظر مسائل دینی نیست.
مجلس خبرگان در جلسه فوق‌العاده‌ای که روز ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ بلافاصله پس از درگذشت آیت‌الله خمینی تشکیل داد، آیت‌الله خامنه‌ای را به طور موقت تا هنگام برگزاری رفراندوم بازنگری قانون اساسی به رهبری برگزید. در این جلسه، ۷۴ نفر از ۸۲ عضو مجلس خبرگان حضور داشتند و شصت نفر از آنان به رهبری آیت‌الله خامنه‌ای رأی موافق دادند.
موقت بودن این انتصاب در آن زمان در بیانیه‌ای که هیئت رئیسه مجلس خبرگان منتشر کرد بازتاب نیافت. در همین جلسه، آیت‌الله خامنه‌ای و اکبر هاشمی رفسنجانی که اداره جلسه را بر عهده داشت، هر دو از پیشنهاد تشکیل شورای رهبری پشتیبانی کردند، اما اعضای خبرگان به رهبری فردی رأی دادند.
مجلس خبرگان سپس در ۱۵ مرداد ۱۳۶۸ و پس از آنکه شرایط انتصاب به رهبری، از جمله شرط مرجعیت، در بازنگری قانون اساسی تغییر کرد، جلسه فوق‌العاده دیگری را برگزار کرد و این بار آیت‌الله خامنه‌ای را به طور دائمی به رهبری جمهوری اسلامی برگزید. در خبرهای رسمی، بدون اشاره به تعداد آراء موافق اشاره شد که تصمیم به "ادامه رهبری آیت‌الله خامنه‌ای" با "اکثریت قریب به اتفاق" گرفته شده است. اما اکبر هاشمی رفسنجانی در خاطرات خود نوشته است که ۶۴ نفر از ۸۲ عضو مجلس خبرگان در این جلسه فوق‌العاده حضور یافتند و ۶۰ نفر آنان بار دیگر به رهبری آیت‌الله خامنه‌ای رأی موافق دادند.
