I Love Languages! منبع: کانال یوتیوب
[ Ссылка ]


خط میخی به آن دسته از خطها گفته می شود که نمادهایی شبیه میخ دارند. خطوط میخی گونه‌های گوناگونی دارند که برای نوشتن زبانهای مختلف به کار می‌روند. از گونه‌های خط میخی می توان به میخی سومری، اکدی، ایلامی و اوگاریتی اشاره کرد و هم چنین خط میخی هخامنشی یا پارسی باستان.
خط میخی هخامنشی توسط داریوشِ بزرگ ساخته شده ‌است، دارای ۵۰ نشانه ‌است و آخرین گونه خط میخی است که در سده ششم پیش از میلاد ساخته شده ‌است. داریوش در بند 70 کتیبه بیستون یادآور می شود که او این خط را ساخته و آنرا به همه کشورها فرستاده تا مردم آنرا یاد بگیرند، او این خط را خط آریایی نامید.
این خط برای نوشتن کتیبه های هخامنشی به کار رفته‌ است. خط میخی هخامنشی، خطی نیمه الفبایی، نیمه هجایی است، افزون بر ۸ نشانه که برای واژگان پر کاربرد مانند شاه، کشور و اهورامزدا به کار می‌روند. این خط از ساده‌ترین خطوط میخی است.


از زبانهای ایران باستان فقط دو نمونه از متن یا كتیبه ها ، اوستایی و فارسی قدیم شناخته شده است كه قدیمی ترین قسمت های آنها مربوط به قرن ششم قبل از میلاد مسیح است. اوستا (یک زبان ایرانی در حال انقراض شرقی) احتمالاً در شمال شرقی ایران صحبت شده است و معروف است که فارسی قدیمی در جنوب غربی ایران مورد استفاده قرار گرفته است. سایر زبانهای ایرانی باستان نیز باید وجود داشته باشند و شواهد غیرمستقیمی در مورد برخی از این موارد موجود است. مثلا ، از مورخ قرن پنجم پیش از میلاد هرودوت ، کلمه مادی"سگ ماده" (اسپاکا) شناخته شده است ، و تعدادی از وام های مادی در کتیبه های فارسی قدیم به رسمیت شناخته شده است. علاوه بر این ، تعدادی از نامهای شخصی ماد در منابع مختلف گواهی شده اند. احتمالاً همه آن زبانهایی که فقط از دوره ایران میانه شناخته شده اند ، در واقع به شکلی کمتر توسعه یافته در دوره باستان گفته شده اند. این امکان وجود دارد که همین مشاهدات در مورد برخی از آن زبانهای مدرن ایرانی که در دوره های قبلی مورد تأیید نیست ، اعمال شود.


میزان درک متقابل که در بین زبانهای ایران باستان با قطعیت شناخته نمی شود. تفاوت در ماهیت منابع زنده مانده را باید در نظر داشت. از یک طرف اشعار مذهبی زرتشت به زبان اوستایی و از سوی دیگر کتیبه های رسمی حاکمان هخامنشی به فارسی قدیم وجود دارد. تفاوت در روش انتقال مشکل دیگری را در نحوه مقایسه مستقیم ایجاد می کند. با این وجود ، با اطمینان می توان اظهار داشت که میزان درک متقابل باید بین زبانهای باستان بسیار بیشتر از بین زبانهای ایرانی میانه باشد و اینکه این زبانها از نظر جغرافیایی به یکدیگر نزدیکتر باشند ، احتمالاً از نظر متقابل بهتر از آنهایی بودند که در مناطقی دورتر از هم صحبت می شدند.


خوانش زبان اوستای:
[ Ссылка ]
خوانش زبان ایلامی:
[ Ссылка ]




Music: Relax Persian Lounge Music, Masoud & Sina Shaari , Pejman Hadadi, Dialog

свернуть