“Жалгыз океан“

Мистер Оберон, что такое любовь?
Что?
Это что-то вроде тумана утром
Когда вы просыпаетесь задолго до рассвета
Он исчезает быстро, так и чувства сгорают
Правда?
Я убеждён
И чувства сгорают?
Да, очень быстро
Любовь — это просто туман
Который рассеивается с первым же лучом реальности

(MSY) «Жалгыз Океан»

Жалгыз океандын ортосунда
Жүрөмүн тегеренип мен жол табалбай
Караан көрсөм кубанамын жашым тыялбай
Жакын барсам ал дагы сезилет жалгандай

Жылдызым болчу жол көрсөтүүчү мага дайыма
Жолуңан басып жетип алайын мен жаныңа
Сенин
Отурайын мас болуп жытыңа, эй-я

Сенин кара-кара көздөрүң дем берчү сөздөрүң
Мени менен сен аттуу ачууну көтөрдүң
Сен бар учун менин үмүтүм өчпөдү
Баары таштаса, сен дем берип көтөрдүң

Билсең
Бир сен
Жүрөгүме дем бергениңди
Бал-муздактай эрийм сенин күлкүңө
Сагалып тургум келет сени күнүгө
Колуңдан кармап жетелеп
Малынгым келет балдай таттуу сүйүңө

Жаныңда тил буралыр сөз куралбайм
Айткым келет бирак такыр баралбайм
Сендей жанды көп издеп тапканда мен
Жоготкондон коркуп мен ыр курам

Көнүлүдүн туу чокусунда дайыма (о-о, чокусунда дайыма)
Бул ааламды жарык кылып келдиң мага
Айдай болган нуруңду
Эч аябастан төгүп бердиң мага, эй-я

Жарланган жүрөгүмдү айыктырып багып алдың
Күл болуп калган сүйүмдү от кылып тутантып алдын
Айдан түшкан дарыгерим менин
Бирок кайта сени жоготуп алдым

Жалгыз океандын ортосунда
Жүрөмүн тегеренип мен жол табалбай
Караан көрсөм кубанамын жашым тыялбай
Жакын барсам ал дагы сезилет жалгандай

свернуть