Nie chciałem pisać znowu o miłości która boli

ale taka prawda ze nie umiem sie wyzwolić

jestem więzniem uczuć, w alkatrasie wspomnień

uwierz ze sa chwile ktorych nie da sie zapomnieć


patrzysz w przyszłość, znów wracają tamte twarze

słysze w głowie Twoje słowa, i znow niechcacy marze

znów sie sparze i wiem co bedzie dalej

bede pisac wiersze by pochowac swoje zale


nie chce więcej słuchać stary bedzie dobrze

kiedy planowałem juz dla siebie włassny pogrzeb

nic nie wiecie, nie zrozumiesz jak to boli

to uczucie jak trucizna,i zatruwa mnie powoli


bładze w moich myslach pytam sie dla czego

byłaś tylko chwilą by pozniej wybrać jego

jestes fammfatal ,i chyba nie masz serca

choc nie chce o tym pisac, bedziesz na tych wersach


wciaz bije sie z myslami gdy spoglądam na te zdjecia

i choc nie raz chce je spalic to poprostu nie mam serca

brak w nim miejsca , bo wypełnia je cierpienie

derce ledwo bije, lecz napedza go marzenie


to złudzenie, ze kiedys jeszcze wrocisz

wszystkie barwy w moim sercu znow mi przywrocisz

ból mi skrucisz i przyniesiesz wkońcu ulge

ja odżyje i wyrzuce moją pustą urne




Boże powiedz prosze co dziś moge zrobić

jak mam sie usmiechac, kiedy ból sie karze dobić

czy zadzwonić, chociaz wiem ze nie odbierze

pewnie leza juz na lozku ,i znowu ja rozbierze


i nie wierze ze wtedy mysli o mnie

kiedy sie bzykaja to nie po to by zaponnieć

jestem więzniem uczuć, w alkatrasie wspomnień

uwierz ze sa chwile ktorych nie da sie zapomnieć

свернуть