U srednjem vijeku, Bihać se razvijao kao slobodni kraljevski grad. Pored tvrđave imao je i dva samostana, nekoliko crkava, veći broj trgovačkih i stambenih objekata, te odbrambene kule. Kada se uz kule dodaju dvostruki bedemi i kanali rijeke Une, Bihać je u srednjem vijeku bio veoma jaka tvrđava. Ipak, Osmanska vojska predvođena Hasan-pašom Predojevićem, uspjeva ga osvojiti u junu, 1592. godine. Od tog vremenskog perioda i tokom naredna tri stoljeća, Bihać će ostati važna utvrda moćnog Osmanskog carstva na krajnjem zapadu Bosne.
Posebno kulturno naslijeđe grada Bihaća, predstavljaju nadgrobni spomenici ili nišani rađeni od lokalnog kamena bihacita. Stilski oblik gradnje ovih spomenika vrlo je zanimljiv jer sadrži motive turbana sa kupastim završecima, do motiva tordirane vrpce ili stiliziranih mačeva, pištolja, puška, sablji, do floralnih motiva baroknog stila. Bihaćki nišani se od ostalih nišana sa područja Bosne i Hercegovine izdvajaju i po tome što se ukrašavaju bojom, a ta tradicija sačuvana je sve do današnjeg vremena.

Sve ovo je samo mali dio priče o gradu Bihaću, srednjovijekovnoj tvrđavi koja je tokom svoga prerastanja u moderan proevropski grad, prošla dug put satkan od brojnih promjena kulturne, vjerske i političke naravi. Sve to se može iščitati na njegovim historijskim simbolima koji su uklesani i sačuvani u zidinama stare jezgre grada, tako da turisti koji svake godine u većem broju posjećuju Bihać, imaju priliku da šetajući gradom, svjedoče njegovoj bogatoj i burnoj historiji.

свернуть