Şu insanlar bi ölseler
Kaybolsalar gömülseler
Buralardan silinseler
Çiçeklerin yüzü güler

Şu insanlar vazgeçseler
Sabretseler birbirlerini affetseler
Nefretlerini zaptetseler
Kibirlerini hapsetseler

Gündüz geceyi siler
Toprak yeşili sürer
Sonra,sonra sorma dünya bi döner

He lan barışı getiricek ve yine mutlu edicek bu piçlerin savaşı
Ulan benim gördüğüm 1. dünyanın bu kaçıncı savaşı
Ve çocukların öldüğü gözlerimle gördüğüm
bu ne biçim bi kördüğüm
Kıymasaydın piç ve giyseydi o kazağı annesinin ördüğü

Ve dünyada var bilinmedik bissürü delik
Kaybolsaydım huzuru bulsaydım bi sürelik en azından
Bu yollar dar yokuşlar var
İçiyorum hep tek gecelik

Kafam bozuk,düzen bozuk,param bozuk
Sürünüyodu aşındı hep toz oldu dizleri
Neşesi yok,hevei yok,bi çaresi yok
Ama var kıymetli dizileri
Su olup akmamış hiç,kafaya takmamış hiç,
Tadına bakmamış piç kıymetsiz bi şairin dizeleri

İçimdeki biri durup durup,durup dururken
Bi diğeri oradan oraya koşuşturup duruyodu
Ve biz hepberaber,gel birader
Yeniden ölmek için yeniden doğuyoruz..

свернуть