"Паравоз кахання"
Словы Рыгора Барадуліна
(правапіс дарэформенны)
[ Ссылка ]

Лёс мяне сьцежкамі радасьці вёў,
Вёў да цябе на спатканьне,
Ты беларуска, ты нашых краёў,
Арыстакратка каханьня.

Гэтак кахаць ад цямна да відна,
Гэтак галубіць да раньня
Можа ў зьнявераным сьвеце адна
Арыстакратка каханьня.

Ты як пасланьніца сьветлага дня,
Поўная замілаваньня,
Ты недасяжная, як вышыня,
Арыстакратка каханьня.

Панскага роду, натурай ня мніх,
Я не хачу панаваньня,
Быць мне дазволь на паслугах тваіх,
Арыстакратка каханьня.

Згодзен кіпець я ў пякельнай смале
І не прасіць ратаваньня,
Толькі б аднойчы сказала але
Арыстакратка каханьня.

свернуть