Dialogi pochodzą z czasów, kiedy cybernetyka zdawała się otwierać przed ludźmi nieograniczone wprost możliwości. Ten optymizm, choć przez autora miarkowany, bije z pierwszych rozdziałów książki. W dalszych partiach Dialogów autor wchodzi często w polemikę z samym sobą i pokazuje swą myśl w nieustannym ruchu. Najciekawsze, i to do dziś, są tu pewnie perspektywy zastosowania nowej nauki do analizy społeczeństwa i jego instytucji. Bo przecież Lema interesuje głównie taka myśl, która pomogłaby nam uczynić świat zdatnym do zamieszkania.
