"Nie wierzę w nic, nie pragnę niczego na świecie,/ wstręt mam do wszystkich czynów, drwię z wszelkich zapałów:/ posągi moich marzeń strącam z piedestałów/ i zdruzgotane rzucam w niepamięci śmiecie…" - pisał Kazimierz Przerwa-Tetmajer w jednym ze swoich wierszy. Skąd tak pesymistyczny światopogląd? W jaki sposób jego twórczość wpisuje się w modernistyczny klimat przełomu wieków? Powtarzaj wiadomości na temat Młodej Polski analizując z naszym Ekspertem twórczość Tetmajera. Zapraszam Monika Oleksa.
