SCENA JÓZEFOSŁAW.
DUET TEŚCIOWA ŚPIEWA

Zespół Teściowa Śpiewa to nieoczywisty i charakterny duet złożony z najprawdziwszej teściowej i zięcia. Oprócz więzów rodzinnych łączy ich podobne poczucie humoru i miłość do muzyki i do Warszawy z jej kulturą i folkową tradycją. Inspirując się „warsiaskim” miejskim folklorem oraz gwarą dla przyjemności zaczęli pisać autorskie, opisujące współczesność piosenki. Przez sześć lat istnienia zespół koncertował intensywnie na warszawskich i polskich scenach takich jak: Pokój na Lato przy Muzeum Powstania Warszawskiego, Festiwal Grzesiuka, Warszawska Majówka, Festiwal Dwa Brzegi, Kazimiernikejszyn, Zacieralia i wielu innych. Trzy lata temu zespół wygrał II Turniej o Laur Wiecha w kategorii – piosenka oraz zdobył nagrodę publiczności natomiast w ubiegłym roku Teściowa zajęła II miejsce w plebiscycie na Warszawiaka Roku.
Lubią bawić ludzi i w tym celu nie wahają się użyć ironii, autoironii a nawet kpiny. Uważają, że bez dystansu do siebie i do świata oraz bez poczucia humoru życie jest nieznośne.
Jeśli chcesz zdrowo się pośmiać i wyluzować, a nawet posłuchać „pierwszej w świecie rapującej teściowej” to wbijaj na ich koncert. Musowo! Teściowej się nie odmawia.
Miała być jednorazowa przygoda, zabawa, spełnienie marzeń. Ale niespodziewanie pojawiła się duża popularność w sieci, a za nią zaproszenia na koncerty. Muzyczka kariera bibliotekarki Beaty Łubczonek, zaczęła się po 50. i rozkwita!
Teściowa Śpiewa to właściwie duet, który Beata Łubczonek tworzy z zięciem Marcinem Milanowiczem. Pierwszą ich piosenką był „Warszawski słoik”. – Dziś mamy ponad 30 piosenek i wszystkie są dobre – przekonują Łubczonek i Milanowicz.

– Beata zawsze była duszą towarzystwa, coraz większy krąg znajomych wiedział, że fajnie pisze. Zaczęło się od tego, że zwracali się do niej, np. żeby napisała piosenkę na czyjś ślub. Beata pisała pod znane melodie i robiła przeróbki. To było fantastyczne. Ale jak w naszym życiu pojawił się pierwszy zięć, który grał wcześniej w zespole rockowym, Beata powiedziała mu, żeby nagrać piosenkę na konkurs. Nagrali i od tego się wszystko zaczęło. Poszło w sieć i łyknęło – opowiada Waldemar Łubczonek, mąż pani Beaty.

„Jako mała Beatka śpiewałam przed lustrem”
Pani Beata jest warszawianką z Mokotowa. – Wciąż mieszkam w domu, w którym urodziłam się 58 lat temu. Ktoś może powiedzieć, że to nuda, bo ludzie się przeprowadzają i zmieniają prace. A ja mam tę samą pracę od 1983 roku. Samo życie jest bogate i dużo niesie. To z pozoru nudne, bo jest jeden i ten sam mąż od 37 lat, dzieci, zwykłe życie. Ale uważam, że jestem mistrzem w odnajdowaniu piękna i atrakcji w tym, co z pozoru wydaje się nudne i nieatrakcyjne – przekonuje Łubczonek.

Muzyczną pasję pani Beata zawdzięcza babci. – Podobno jestem bardzo do niej podobna zarówno z wyglądu, a jestem kawał baby, jak i z humoru. Babcia zaszczepiła we mnie miłość do warszawskiej muzyki i folkloru. Słuchałam winylowych płyt, których babcia miała dużo. To był Grzesiuk, Kapela Czerniakowska, Orkiestra Uliczna z Chmielnej, Jarema Stępowski. Jako mała Beatka śpiewałam przed lustrem – wspomina.

Łubczonek wiersze i piosenki pisała już w szkole podstawowej. To była twórczość do szuflady, a w najlepszym przypadku dla grona najbliższych. Dziś przyznaje, że wtedy była zbyt nieśmiała, by swoją twórczość pokazać światu.

– Żeby być twórcą, który wychodzi do ludzi, trzeba mieć poczucie własnej wartości, spokój i odporność na hejt. Wiedzieć, że robi się coś i nie przejmować się za bardzo. Jedną z wielu zalet wieku dojrzałego jest to, że człowiek już się z nikim nie musi ścigać i może być w pełni sobą – mówi Łubczonek.

„To sympatyczne, jak mówią do mnie: mąż Teściowej”
Największym wsparciem Teściowej jest jej mąż Waldemar, z którym poznała się 40 lat temu w klubie studenckim. Ona była zaraz po maturze. On miał 21 lat. To była miłość od pierwszego wejrzenia. – Najbardziej człowieka rozwija i pomaga mu, że jest kochanym. To jest coś fundamentalnego, za czym wszyscy tęsknią. Jeśli ma się pewność, że ta druga osoba kocha, pomimo różnych trudności, to masz poczucie bezpieczeństwa – uważa pani Beata.

– W dniu koncertu nie muszę niczego dotykać, on gotuje i sprząta, robi wszystko dla gwiazdy. Jest wielkim wsparciem – cieszy się pani Beata. – To sympatyczne, jak mówią do mnie: „mąż Teściowej” – przyznaje pan Waldemar.

– Patrząc czysto po ludzku, ktoś mógłby powiedzieć, że jestem życiowym bankrutem. Nie dorobiłam się mieszkania, ani dobrego samochodu, nie mogłam też dzieciom dać majątku. Natomiast to, co robię w zespole Teściowa Śpiewa, to nie forma rekompensaty. Płytkie jest patrzenie na życie z poziomu materializmu – kwituje Łubczonek.

свернуть