Ehli İrfan şöyle diyordu;
“Kuşlar yemek yerken ürkmesinler diye yolunu değiştiren insanı dünya elbette incitir.”
Kendi hayatımızda da karşımızdaki incinmesin, alınmasın diye ne manevralar yaparız. Güvercinlerin apartman boşluğuna yuva yaptığı bir apartmanda oturuyorum. Asansör olmadığı için merdivenlerde sıkça karşılaşıyoruz. Bazen girdikleri pencere rüzgardan kapanmış oluyor merdivenlerde kanat çırpıyorlar. Durum böyle olunca ürkmesin diye beklememe rağmen çırpınarak kanatlanıp kaçmaya çalışıyorlar. Bir travma mı yaşadı yoksa insan türünden mi çok korkuyorlar bilmiyorum. Yolda giderken bir kedi gördüğünüzde hiç yüzünüze bir tebessüm yapışmıyor mu? Sanki o kedi bizi görüyor da o da bize gülümseyecekmiş gibi bekliyoruz. (Tabii maskelerimiz varken güldüğümüzü anlamıyorlar orası ayrı). Geçenlerde "Daire 16" abimiz vardı köpekleri incitenlere meydan okuyordu. Hâlâ kalbi hassas insanlar var. Gönül incitenlerden olmayalım. Siz de şimdi bu şiiri dinliyorsanız o kalbi hassas insanlardansınız benim nazarımda 😊

Bu şiiri belki kalbinde incelik taşıyan sevdiklerinize gönderip mesaj kutusunu şenlendirebilirsiniz😊
Hayırlı akşamlar 🖐

Şair: Abdurrahim Karakoç
Yorum: Furkan Özdemir
Müzik: Zeynep Alasya - Ceylan
Kapak Fotoğrafı: Chris Turgeon

Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.

Yollar uzun, yollar ince
Yol kısalır aşk gelince
Yat kurban ol İsmail’ce
Bıçak senden incinmesin.

Burdayım de ararlarsa
Doğru söyle sorarlarsa
Tabutuna sararlarsa
Bayrak senden incinmesin.

İl göçsün göçtüğün vakit
Yol yansın geçtiğin vakit
Suyundan içtiğin vakit
Kaynak senden incinmesin.

Toz konmasın sakın sana
Hakkı geçer halkın sana
Gücenmesin yakın sana
Uzak senden incinmesin.

Sosyal Medya Adreslerim:

Instagram
[ Ссылка ]

Twitter
[ Ссылка ]

Spotify
[ Ссылка ]

Telegram
[ Ссылка ]

#incitme #abdurrahimkarakoç

свернуть