10th track from Coma’s awesome second album, ‘Zaprzepaszczone Siły Wielkiej Armii Świętych Znaków’ (Wasted Forces of the Great Army of Holy Symbols)
I have no rights neither to the music nor to the lyrics and there is no personal or financial gain intended, except for sharing good music—so please buy it if you like it.
-uploaded in HD at [ Ссылка ]
[Polish]
Nie zamierzam Cię truć Pigułkami ze słów,
Nie potrafię uchronić od smutku,
Moralności mi brak, pogubiłem się sam,
Chciałbym tylko nadzieję ocalić od zła
Zaniemogły ze strachu, zagoniły się w szaleństwie
Myśli złożone, marzenia bezsenne
Lekko pozacierały się granice między dobrem a złem
W każdą stronę rozbiegły się znaki jak psy
W kolejnej odsłonie skurwiłem się znojnie
Lecz dzięki Tobie nie wszystko skończone,
Ja widzę ostrość na nieskończoności
To nieskończoność nabiera ostrości
Znam
Drogi wiodące do dna
Mosty rzucone na wiatr
Światło walczące o blask
Kształty bez formy
I żal
Znam
Drogi wiodące do dna
Mosty rzucone na wiatr
Światło walczące o blask
Kształty bez formy
I…
Ten pomiędzy wszystkim—to ja
Powinienem wybrać, lecz jak?
Każdy dzień daje znak, że zatrzymał się…
Czas drąży myśli,
To wściekłość i wrzask,
Ona wzbiera we snach,
Ona chwyta mnie w locie i
Powstrzymuje czyny.
My zaplątani w niemoc
Znów nie wypełniliśmy się
Nie wypełniliśmy się
Dniem.
[English]
I’m not going to poison you with the pills made of words
I can’t guard the sadness off
I have no morality, I’ve confused myself
Hope is all I wish to save from evil
Emanciated by fear, they’ve chased themselves into madness
—complex thoughts, sleepless dreams
The boundaries between good and evil have become blurry
The signs have run in all directions, like dogs
In the following scene, I’ve fucking sold out drudgingly,
But thanks to you not everything’s lost yet,
I can see the focus set on eternity,
And the eternity is getting in focus
I know
The paths that lead deep to the bottom,
The bridges cast into the wind,
The light struggling for shine,
The shapes without a form
And the grief…
I know
The paths that lead deep to the bottom,
The bridges cast into the wind,
The light struggling for shine,
The shapes without a form
And…
The one amongst all—is me
I shoud make a choice, but how?
Every day is telling me that
Time has come to a halt…
It’s draining thoughts
It’s anger and scream
It grows in my dreams
It captures me mid-air
And prevents me from acting
We, tangled in the infirmity of words,
Again, haven’t filled ourselves…
Haven’t filled ourselves
With day
