Θέμης Ανδρεάδης ''Ο Λάζαρος εγέλασε''
Τον φίλο μας το Λάζαρο που ζούσε στα καλάμια
και έπινε λασπόνερο απ΄τα ρηχά ποτάμια
μη τον παρομοιάζετε με του Χριστού τον φίλο
που πέθανε και ξύπνησε και είδε πάλι ήλιο
και γέλασε και γέλασε
ο Λάζαρος εγέλασε που κλαίγαμε καλέ
Το φίλο μας το Λάζαρο που ερχόταν στο παζάρι
και κοίταζε το εμπόρευμα να δεί ποιός θα το πάρει
μη τον παρομοιάζετε με του Χριστού τον φίλο
που πέθανε και ξύπνησε και είδε πάλι ήλιο
και γέλασε και γέλασε
ο Λάζαρος εγέλασε που κλαίγαμε καλέ
Το φίλο μας τον Λάζαρο που γύριζε στις ρούγες
και γιάτρευε μικρά πουλιά μ΄αδύνατες φτερούγες
μη τον παρομοιάζετε με του Χριστού τον φίλο
που πέθανε και ξύπνησε και είδε πάλι ήλιο
και γέλασε και γέλασε
ο Λάζαρος εγέλασε που κλαίγαμε καλέ
Το φίλο μας τον Λάζαρο που δεν τον συναντάμε
και που τον φανταζόμαστε για να καλοπερνάμε
μη τον παρομοιάζετε με του Χριστού τον φίλο
που πέθανε και ξύπνησε και είδε πάλι ήλιο
και γέλασε και γέλασε
ο Λάζαρος εγέλασε που κλαίγαμε καλέ
