Samolot transportowy i wielozadaniowy Ił-14 w kodzie NATO doczekał się nazwy Crate. Maszyny te trafiły min., do Wietnamu Północnego, gdzie pozostawały podstawowymi samolotami transportowymi przeznaczonymi do przewozu ludzi i ładunków. O tym, że są wykorzystywane na większą skalę przez Wietnamczyków, Amerykanie przekonali się 25 października 1961 r., gdy należący do US Air Force RF-101C Voodoo, dokonał przelotu nad lotniskiem Tchepone w Laosie. Samoloty te były wykorzystywane przez Wietnamczyków do różnych misji, wśród których można wymienić chociażby loty z zaopatrzeniem dla partyzantów Armii Północno Wietnamskiej, jak również dla oddziałów Pathet Lao działających na terenie Laosu. Sam Ił-14 wywodził się w prostej linii, i jest czasami określany zmodyfikowaną wersją radzieckiego Iła-12 Coach, którego pierwszy lot miał miejsce 1 października 1950 r. Cztery lata później samoloty tego typu zaczęły wchodzić do produkcji seryjnej, a w 1958 r., Moskwa przekazała władzom w Hanoi 45 Iłów. Nowe samoloty stały się podstawowym wyposażeniem pierwszej jednostki lotnictwa północno-wietnamskiego 919 Pułku Lotnictwa Transportowego, który został sformowany w styczniu 1959 r. Armia północnowietnamska wykorzystywała samoloty głównie do przerzutu ludzi i zaopatrzenia do swoich sojuszników działających na terenie Laosu i północnej Kambodży. Sam Ił-14 został zaprojektowany w celu rozwiązania problemów jakie generowały Iły-12. Np., większe skrzydła „czternastki” i nieco inaczej zbudowany ster kierunku samolotu, sprawiały, że ten lepiej spisywał się podczas lotu z jednym pracującym silnikiem. Ponadto był wyposażony w mocniejsze silniki, które pozwalały na osiągnięcie większych prędkości, sama maszyna wśród personelu latającego uchodziła generalnie za lepszą od poprzednika. Piloci, którzy mieli okazję latać na Iłach-12 i 14, wspominali, że ten drugi był nie tylko szybszy, ale także bezpieczniejszy dla załogi, a ponadto zabierał więcej ładunku. Ponadto Ił-14 był prosty w obsłudze i pilotażu – no, a właśnie tego najbardziej potrzebowali piloci rodzącego się lotnictwa północno-wietnamskiego. Oczywiście samolot miał także wady. Dobry przykład stanowi niezbyt bogate wyposażenie awioniczne, które raczej na pewno skreśliłoby te samoloty w służbie dowolnego państwa na zachodzie. Brak wyposażenia oznaczał jednak, że maszyna może być z powodzeniem wykorzystywana w trudnych azjatyckich warunkach, przez słabo wyszkolonych lotników. Dlaczego? Bo nie miało się tam co popsuć. A skoro nie miało się co popsuć, to doprowadzenie i przygotowanie samolotu do lotu nie zajmowało przesadnie dużo czasu. Ponadto Wietnamczycy z czasem na tyle dobrze opanowali Iły-14, że mogli na nich wykonywać loty także w szczególnie trudnych warunkach atmosferycznych. Szybko jednak okazało się, że samoloty nie są niezniszczalne z pierwszych radzieckich dostaw do 1975 r., w służbie pozostało jedynie 20 maszyn, a w ciągu kolejnych czterech lat ze stanu konieczne okazało się spisanie ośmiu samolotów. Oprócz Iłów-14, Wietnam otrzymał także samoloty transportowe Lisunow Li-2, które już wówczas były prawdziwymi zabytkami lotnictwa. Co się tyczy Iłów-14 wykorzystywanych przez Rosjan to trzeba wspomnieć o jeszcze jednej kwestii, otóż ostatnie samoloty tej klasy zostały wycofane z eksploatacji w Wietnamie w 1989 r. po prawie 40 latach aktywnej służby. Ich działania w wietnamskiej służbie podczas wojny nie są tak porywające jak akcje prowadzone z wykorzystaniem MiG-ów-17 i 21, ale także zasługują na uwagę. I właśnie dzisiaj kilka słów na ich temat. Zanim jednak przejdziemy do opowiedzenia pewnej historii, to trzeba powiedzieć coś więcej na temat tak zwanej ofensywy Tet.

Jestem także tu:
[ Ссылка ]

Zapraszam do wspierania kanału:
Wirtualna kawa [ Ссылка ]

Patronite:
[ Ссылка ]

#lotnictwo #samoloty #military #samolot #army #vietnam #việtnam #il14

свернуть