Mevlana'nın çok anlamlı bir şiiri: Hayattan Ne Öğrendim?
HAYATTAN NE ÖĞRENDİM?
Mevlana Celaleddin Rumi
******
"Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım...
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi
sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi.
Ağladım...
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun,
hayatın bitmeye başladığı an olduğunu;
aradaki bölümün,
ölümden çalınan zamanlar olduğunu
öğrendim...
Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla.
Zamanla yarışılmayacağını,
zamanla barışılacağını,
zamanla öğrendim...
İnsanı öğrendim.
Sonra, insanların içinde iyiler ve
kötüler olduğunu.
Sonra da;
her insanın içinde iyilik ve
kötülük bulunduğunu öğrendim...
Sevmeyi öğrendim.
Sonra, güvenmeyi.
Sonra da; güvenin
sevgiden daha kalıcı olduğunu.
Sevginin;
güvenin sağlam zemini üzerine
kurulduğunu öğrendim...
İnsan tenini öğrendim.
Sonra, tenin altında bir ruh bulunduğunu
Sonra da; ruhun aslında
tenin üstünde olduğunu öğrendim...
Evreni öğrendim.
Sonra, evreni aydınlatmanın yollarını
öğrendim.
Sonunda; evreni aydınlatabilmek için;
önce çevreni aydınlatabilmek gerektiğini
öğrendim...
Ekmeği öğrendim.
Sonra, barış için;
ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini.
Sonra da; ekmeği hakça üleşmenin,
bolca üretmek kadar önemli olduğunu
öğrendim...
Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra.
Ve bir süre sonra
yazı, kendimi öğretti bana...
Gitmeyi öğrendim.
Sonra dayanamayıp dönmeyi.
Daha da sonra; kendime rağmen gitmeyi...
Dünyaya tek başına meydan okumayı
öğrendim genç yaşta.
Sonra;
kalabalıklarla birlikte
yürümek gerektiği fikrine vardım.
Sonra da; asıl yürüyüşün;
kalabalıklara karşı olması gerektiğine
aydım...
Düşünmeyi öğrendim.
Sonra,
kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim.
Sonra; sağlıklı düşünmenin;
kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu
öğrendim...
Namusun önemini öğrendim evde...
Sonra, yoksundan namus beklemenin;
namussuzluk olduğunu.
Gerçek namusun,
günah elinin altındayken, günaha
el sürmemek olduğunu öğrendim...
Gerçeği öğrendim bir gün
Ve gerçeğin acı olduğunu.
Sonra; kararında acının,
yemeğe olduğu kadar, hayata da
lezzet kattığını öğrendim...
Her canlının ölümü tadacağını,
Ama sadece bazılarının hayatı tadacağını
öğrendim...
Ben dostlarımı
ne kalbimle ne de aklımla severim.
Olur ya;
Kalp durur,
Akıl unutur.
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur, ne de unutur...
Seslendiren: Başka Müzik Team
