ięga Wyjścia [Wj], Druga Księga Mojżeszowa [2 Mojż], Exodus [Ex] (hebr. שמות (Szemot) – „imiona" – od pierwszych słów księgi, gr. Εξοδος Exodos z Septuaginty) – druga księga Pisma Świętego.

Księga Wyjścia należy do Pięcioksięgu i tym samym do Starego Testamentu. Jest bardziej spójna i przejrzysta niż poprzedzająca ją Księga Rodzaju.

Według tradycji spisał ją Mojżesz; współcześnie uważa się, że fragmenty Księgi powstawały w różnych epokach historycznych, a w redakcji dominowała tradycja kapłańska oraz deuteronomiczna (teoria źródeł).

Prawdopodobnie najważniejszą część Księgi Wyjścia stanowi rozdział 20, w którym Jahwe zaczyna przedstawiać Izraelitom Prawo, poczynając od Dekalogu czyli 10 przykazań.Izraelici w Egipcie
Narodziny Mojżesza
Ucieczka Mojżesza
Bóg Jahwe objawia się Mojżeszowi – „Jestem, który Jestem” (krzew gorejący)
Spotkania Mojżesza z faraonem
Plagi egipskie:
krew w wodach Nilu
żaby
komary
muchy
pomór bydła
wrzody
grad
szarańcza
ciemności
śmierć pierworodnych, ustanowienie Paschy
Ucieczka Izraelitów z Egiptu
Przejście przez Morze Czerwone (Kantyk Mojżesza)
Narzekania Izraelitów, zesłanie manny i przepiórek, wytryśnięcie wody ze skały, zwycięstwo nad Amalekitami
Droga z Egiptu pod Synaj
Mojżesz na górze Synaj
10 przykazań i dalsze prawa (Księga Przymierza)
Zasady budowy Przybytku, obchodzenia świąt itd.
Odstępstwo Izraelitów, kult złotego cielca
Budowa Przybytku

свернуть