Pomiędzy rzekami Tygrys i Eufrat na Bliskim Wschodzie położona była Mezopotamia, kraina historyczna i geograficzna wspominana wielokrotnie w Biblii. Na jej terenie istniało wiele społeczności o wysokim rozwoju cywilizacyjnym, których początki datuje się na V tysiąclecie p. n. e. Były to między innymi ludy Sumerów oraz semickich Akadów, Amorytów, Aramejczyków, Hurytów, Chaldejczyków i Kasytów. W miastach Mezopotamii rozwijały się odrębne tradycje historyczne i teologiczne, często oddziałujące na siebie nawzajem. Na tych terenach leży obecnie Irak i Kuwejt. W ujęciu geograficznym obszar rozciąga się od północnej Syrii aż po Zatokę Perską i od Iranu aż po Arabię, czyli od Aleppo do jeziora Urmia na północy i ujścia rzeki Szatt al-Arab do Zatoki Perskiej na południu.
