Film do piosenki „Coraz cięższy głaz” to kolejna odsłona łąkowej piosenki ubrana w piękny obraz. Ogromne przestrzenie ujęte z powietrznych ujęć kierują nasze myśli na egzystencjalne przemyślenia związane z sensem istnienia. Tak jak piosenka, obraz ma na celu zmusić do refleksji nad życiem i nad wyborami jakie popełniamy. Życie to ciągła droga, czasem bardziej czasem mniej wyboista. Choć zdarza się nam błądzić, popełniać błędy to zawsze mamy szanse na metaforyczny deszcz który oczyści nas i pozwoli na obranie nowej bardziej przemyślanej drogi, a tym samym przyniesie szczęście i ukojenie.

💠 [ Ссылка ]

„Coraz cięższy głaz” to piosenka, która niesie w sobie przestrogę przed ścieżkami życia, które są niewłaściwe, raniące dla otoczenia. Tekst utworu sugeruje, że warto wybierać ścieżki usłane dobrem, choć często są bardzo trudne. Jest nadzieja, że wyjdzie nam to na dobre i co dzień będziemy mogli patrzeć w lustro i być z siebie zadowoleni. To klimatyczny, folkowy w brzmieniu utwór, który jest częścią opowieści jaką jest cały album Karoliny Lizer "Lśniąca. Łąkowe historie..."

MUZYKA:
🔹Tekst: Arkadiusz Frania
🔹Muzyka: Maciej Czemplik
🔹Mix: Jakub Krukowski
🔹Mastering: Robert Szydło

VIDEO:
🔹 Pracownia Artystyczna [ Ссылка ]

💠 Posłuchaj całej płyty w streamingu: [ Ссылка ]
💠 Kup album CD: [ Ссылка ]


💠 Facebook: [ Ссылка ]
💠 Instagram: [ Ссылка ]
💠 Spotify: [ Ссылка ]

#KarolinaLizer #folk #MaciekCzemplik

Coraz cięższy głaz

Kto nie widział tam, nie zobaczy tu,
i u niebios bram stuka butem w próg.
Kto w wędrówki czas szuka nocnych dróg,
ten rysuje plan palcami u nóg.
Kto nie czyta ksiąg, ten nie widzi nic.
Kto opuszcza dom, tuła się do krwi.

Ref.:
Może to było już.
Może czytano z wróżb.
W kamień swe serce złóż. Może to było gdzieś.
I może wreszcie deszcz spadnie też.
Kto przez błoto, sen idzie z kwiatem słów, temu nuci tren
sto anielskich głów.

Kto u szczytu chce spojrzeć jeszcze w dół,
temu lekki cień, jeszcze lżejszy ból.
Kto nie stroi się,
gdy przychodzi czas, temu wszystko wbrew, coraz cięższy głaz.

свернуть