مناظره یک اقتصاددان و یک کارگردان سینما در نگاه اول نامتعارف و غیر عادی است؛اما اگر سینما را جایگاهی بدانیم که واقعیت های جامعه در آن بازنمایی می شود،آن وقت می توان هنر را به منزله دریچه ای دانست که اقتصاد و معضلات اقتصادی یک جامعه را نمایان می کند و آن را بر پرده نمایش قرار می دهد.
اما این تنها وجه اشتراک اقتصاد و سینما نیست بلکه چه تئوری های اقتصادی و چه عالم نمایش هر دو با ادبیات مختص به خود واقعیت های جامعه را روایت می کنند. از این منظر مناظره یک اقتصاددان و یک کارگردان سینما می تواند معنای خود را بازیابد.
مناظره موسی غنی نژاد و بهروز افخمی هم از این منظر افق های جدیدی را پیش روی بازنمایی و تحلیل اقتصاد ایران قرار می دهد.اگر در جان فورد در خوشه های خشم به نوعی رکود بزرگ ،بیکاری و تورم را در جامعه آمریکا به نمایش می گذارد؛این مناظره نیز می تواند در راستای بازنمایی معضلات اقتصادی ایران و روایتگری از همه این معضلات قدم بردارد.
