14 Μάη 2022. Ο έβδομος γιορτασμός της "ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ" Mετά από δύο διαδικτυακούς γιορτασμούς, λόγω της πανδημίας, ο πρώτος δια ζώσης γιορτασμός μετά από τρία χρόνια. Η προσπάθεια για την καθιέρωση μιας Παγκόσμιας Ημέρας Πολυφωνικού Τραγουδιού ξεκινησε το 2016, με πρωτοβουλία του Πολυφωνικού Καραβανιού και την ανταπόκριση σειράς ομίλων και συλλογικοτήτων σε διάφορες πόλεις και χώρες. Ο γιορτασμός του 2022 στην Αθήνα ήταν ξεχωριστός και γιατί ήταν ο πρώτος δια ζώσης γιορτασμός, μετά την παγκόσμια αναγνώριση του Πολυφωνικού Καραβανιού, με την εγγραφή του στις Καλές Πρακτικές Διαφύλαξης Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO (2020), όπου αναφέρεται και η "Ημέρα Πολυφωνικού Τραγουδιού".

Ο γιορτασμός στην Αθήνα ξεκίνησε από το Θησείο και με πολυφωνική πατινάδα ανηφόρισε στου Φιλοπάππου, στον Λόφο των Μουσών, στο άνδηρο Πικιώνη, όπου, με τη συνεργασία της Εφορίας Αρχαιοτήτων και των εργαζόμενων του χώρου, πραγηματοποιήθηκε συμβολική εκδήλωση, στο αγνάντιο της Ακρόπολης. Συμμετείχαν δέκα πολυφωνικά σχήματα, όμιλοι και σειρά βιωματικών ή νέων ερμηνευτών και από άλλα σχήματα ή ομίλους. Μεταξύ αυτών συμμετείχαν τα "Δελβινιώτικα", η Κοσσοβίτσα, ο Λαογραφικός Σύλλογος Βορειοηπειρωτών "Χάονες", οι "LOT KURBETI", το πολυφωνικό σύνολο "ΧΑΟΝΙΑ", το Εργαστήρι Πολυφωνίας του ΚΕΜΦΑ, το Εργαστήρι Ηπειρώτικου Πολυφωνικού Τραγουδιού της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδας, ο Σύνδεσμος Ηπειρωτών Ζωγράφου, όμιλος του Πολυφωνικού Καραβανιού, οι "Ιώ" σε γκρεκάνικα τραγούδια.

Εδώ το πρώτο από τα τραγούδια που ερμήνευσε το πολυφωνικό σχήμα "ΤΑ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΙΚΑ" - "Πέντε μήνες ανεβαίνω το βουνό βουνό". Τραγουδούν οι βιωνατικοί ερμηνευτές Μιχάλης Oικομόλου, Κώστας Κιοσσές, Χρυσόστομος Φώτος, Γαρουφαλλιά Ζιόγκα, Καλλιρρόη Γουζούμα. Βαγγέλης Καρέτσος, Αντώνης Γιώργης. Τα "ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΙΚΑ" συμμετέχουν διαχρονικά στον γιορτασμό της "ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΎ", στις "ΜΕΓΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ" και έχουν σημαντική διαδρομή, με δισκογραφία και με εμφανίσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ δεν σταμάτησαν τις πρόβες και στη διάρκεια της πανδημίας.

Πέντε μήνες ανεβαίνω το(ι) βουνό βουνό (2)
Και άλλους δέκα κατεβαίνω το γυαλό γυαλό (2)
Βρίσκω κόρη που κοιμάται μοναχή (2)
της μιλώ δεν μου μιλάει μα δεν μ΄ άκουσε (2)
κι έσκυψε να τη φιλήσω μα δεν μ΄ ένιωσε (2)
την εξαναδευτερώνω χαμόγελασε (2)
άνοιξε τα δυό της χέρια και μ΄ αγκάλιασε (2)
και με το γλυκό της στόμα γλυκοφίλησε (2)

Με τους στίχους αυτούς δεν απαντά στη βιβλιογραφία του είδους. Eκλεκτικές, στιχουργικές συγγένειες συναντούμε σε ένα τραγούδι που έχουμε καταγράψει με το Πολυφωνικό Καραβάνι με τις γυναίκες του Λούψικου που ζούνε στο Κεφαλοχώρι του Γράμμου:

Πέντε μήνες περπατούσα σε ψηλό βουνό, μωρ’ μάνα
μωρ’ μάνα κι άλλες έξι γκιζερούσα σε γιαλό γιαλό, μωρ’ μάνα.
Την αγάπη μου γυρεύω, δεν μπορώ να τ’ βρω, μωρ’ μάνα.
Σαν πηγαίνω και τη βρίσκω στα τριαντάφυλλα, μωρ’ μάνα,
πότιζε το καριοφίλι, το βασιλικό, μωρ’ μάνα.
Ρίχνω μήλο και την κρούγω, δε μ’ το δέχτηκε, μωρ’ μάνα.
Ρίχνω μάλαμα κι ασήμι, χαμογέλασε, μωρ’ μάνα.
Ρίχνω και την αρραβώνα, με κουβέντιασε, μωρ’ μάνα.




Επιμέλεια, παραγωγή:
"Άπειρος" Πολυφωνικό Καραβάνι
apiros@otenet.gr

свернуть