Қазақ халқының ежелден күн көрісі мен тіршілігі негізінен төрт түлік
малға байланысты болды. Ол сойсаң – азық, кисең – киім, мінсең – көлік.
Жаңа сойылған қойдың мүше бөліктерін табаққа тартуда жарасымды
әдеп, биік парасат жатыр. Қой еті жіліктенгенде 13 мүшеге бөлінеді:
Екі жамбас;
Екі ортан жілік;
Екі асықты жілік;
Бір бел омыртқа;
Екі сүбе;
Қабырға;
Төс;
Бір омыртқа;
Екі жауырын;
Екі тоқпан жілік;
Бір бұғана;
Бір мойын.
