bir nağıl danışımmı sənə?
qorxulu sevgi nağılı
bütün sevgi nağılları
“happy end”lə bitmir ki..
bəzən sevilənlər qarşılıq verir
həmişə atıb getmir ki...
bir dəfə olduğun evdə
nə qədər xatirən var
bilirsənmi?
siqaret tüstüsü hopmuş divarlar
gözümə dolan gözlərin
və dəfn olunmuş arzular...
bu sənə aşiq olmaq idi, xəbərsiz
xatirələrini zorla saxlamqdı otağımda
gözlərini həkk etməkdi divarlara
qoxunu bürünməkdi yatağımda...
xəbərsiz saçlarına toxunmaqdı
gizlincə rəsmlərinə baxmaqdı
mənə aid olmayan bədinin
hamarlıını xatırlamaqdı
səbəbsiz ağlamaqdı sevmək
yastığı üzünə sıxmaqdı bərk-bərk
günahkarlıq duyğusudu
yuxusuz qalmaqdı gecələr
sonra şərabdan təsəlli ummaqdı
siqaret sümürməkdi sabaha qədər...
xam xəyallar qurmaqdı səni sevmək
(bilirsən, bəzən çox asandı çıxıb getmək)
bəs əclaflıq nədir bilirsənmi?
səni sevməyən qadına vurulmaqd.ı
mənim olmayacağını bilə-bilə
bədəninə sarılmaqdı.
bədənin göyərmiş yerlərinə baxıb
utanmaqdı
əzabla qıvrılmaqdı..
iyrənc hislərlə oyaq qalmaqdı sabah qədər
və unutma
gedənlərin yerini doldurmaq üçün
mütləq
tapılır bir nəfər.
gəl sənə bir nağıl danışım
qorxulu sevgi nağılı...
dinləsən nə faydası, unutsan nə xeyiri?
bəzi kəlimələri dəyişsək
ayrılıq şeirinə dönür
sənə yazılan ilk sevgi şeiri...
