Önceki bölümlerde “The Choice” isimli kitabından söz ettiğim psikolog Dr.Edith Eger’ın “The Gift” isimli kitabının içerik kısmındaki başlıklar üzerinde durdum. Kendimle ilgili yorumlar da yaptım. Bu başlıklar arasında yer alan mağduriyet kalıplarından, gerçeklerimizden kaçındığımızdan (“gerçeğe saygısızlık” yaptığımızdan), kendimizi ihmal ettiğimizden (mağduriyet kalıplarımdan ve kendimi geçmişte nasıl ihmal edebildiğimden bahsettim.), duyguların konuşulmasına izin vermeyen bilişsel esnekliği ve empatisi zayıf bir aile ortamında büyüyen insanın kendisi gibi olamamasına ve maskelerle yaşamasına yol açan sırlarla yaşamanın güçlüğünden utanç ve suçluluk sarmalından (bu bağlamda aslında kimseni seni reddetmediğinden, senin kendini reddettiğinden söz ettim.), katılıklar (bir insan bilişsel ve duygusal olarak ne kadar çok katı ise o kadar güçlü bir travmatik benliği vardır, dolayısıyla böyle olan insanların travmalarını çözümledikçe katılıkları azalır, dahası kendi gerçeğini anlamaya başladıkça bilişsel esnekliği ve yaşam empatisi artar) ve içerlemekten (yaptıklarımız ve yapmadıklarımız ya da bize yapılan ya da yapılmayan şeylerden ötürü ve özellikle en yakın olduğumuz kişiler tarafından anlaşılmadığımızı hissettiğimizde onlara karşı içerlediğimizden) bahsettim. Öte yandan, insanın içindeki mağduriyet kalıbının bebekliğinden itibaren nasıl geliştiğini anlattım. Kendini gerçekleştiren kehanetlere değindim. İnsanın başına gelenlerin sorumluluğunu alması gerektiğini zira insanın sergilediği davranışların ve sarf ettiği sözlerin kendini mağdur eden olayları ve insanları yaşamına çekebildiğini anlattım. Bölümün sonunda bu başlıklardan içerleme (”Resentment”) başlığı ile ilgili konuşarak bölümü bitirdim. Bir sonraki bölümde diğer başlıklar üzerinde duracağım. Yorumlarını bekliyorum. Lütfen abone olmayı unutma ve kendine çok iyi bak😊

свернуть